ฝนตก มายกใหญ่
หลบเข้าใต้ ไม้มะขาม
เสียงฟ้า ผ่าโครมคราม
กุมข้าวหลาม ด้วยความกลัว
งันงก ตกประหม่า
เกรงสายฟ้า ผ่าลงหัว
สาบาน งานเคยตัว
สบถมั่ว ทั่วพารา
วอนฟ้า เทพารักษ์
โปรดพิทักษ์ อารักขา
ครั้งนี้ รอดชีวา
เลิกปากห-า ขอสาบาน
สุนทรวิทย์
[/quote]หลบเข้าใต้ ไม้มะขาม
เสียงฟ้า ผ่าโครมคราม
กุมข้าวหลาม ด้วยความกลัว
งันงก ตกประหม่า
เกรงสายฟ้า ผ่าลงหัว
สาบาน งานเคยตัว
สบถมั่ว ทั่วพารา
วอนฟ้า เทพารักษ์
โปรดพิทักษ์ อารักขา
ครั้งนี้ รอดชีวา
เลิกปากห-า ขอสาบาน
สุนทรวิทย์
ฝนตก ก็ช่างฝน
ทำไมคน จึงฟุ้งซ่าน
งูเขียว คอยคืบคลาน
เห็นรนราน ผ่านเข้าไป
ใต้ซุ้ม พุ่มมะขาม
มิใช่หยาม ถามได้ไหม
เลี้ยงงู ด้วยอะไร
ทำไมเหี่ยว หมดเรี่ยวแรง
ผอมโซ โอ้อนาถ
ไร้ชีวาต ขาดกล้าแกร่ง
นอนสยบ จบแอ้งแม้ง
มิได้แช่ง แต่งตามจริง
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
