ฝนแล้งทุกแห่งหน ดุจใจคนหม่นทุกขาม
พระพิรุณโปรยทุกยาม ทุกเขตคามงอกงามพลัน
ฝนหยุดไม่กี่หยด ทุกถิ่นหมดน้ำแห้งขัน
ฝูงชนบ่นประชัน ร ้องเสียงลั่นถูกภัยแล้ง
น้ำขึ้นไม่รีบตัก ไม่ยอมกักไม่ควักแอ่ง
ทำไมนาทุกแปลง ไม่มีแหล่งบ่อน้ำกัน
รีบขุดบ่อในนา เอาไว้ท่ากักน้ำนั่น
น้ำมากท่วมฉับพลัน ยังมีวันอยู่ในนา
ฝนแล้งมีน้ำใช้ ไม่ต้องไปร้องไห้หา
นางแมวไม่ต้องมา ร้องไห้ฟ้าช่วยปรานี
ฝนตกมากก็แช่ง พอฝนแล้งระแหงรี่
แหงนหน้าด่าทุกที ฟ้าไม่มีตาหรือไร?
พิรุณมาตามธรรมชาติ ทุกหยดหยาดสาดลงให้
เจ้าจงเก็บเอาไว้ ฝนขาดไซร้ มีน้ำกัน
“ไพร พนาวัลย์”
มัวแต่บ่น เลยโดนคุณวิทย์ แซงจ้อย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
