.jpg)
มองเก้าอี้ที่ว่างข้างข้างกาย
ใจมันหายหักจิตเพราะฤทธิ์หวัง
เหมือนละเมอเธอใกล้ในภวังค์
เธอมานั่งเคียงข้างเหมือนอย่างเคย
ห้องเก่าเก่าเงาร่างเธอจางอยู่
เอื้อมคว้าดูลองจับกลับละเหย
โลกความจริงยิ่งย้ำทุกค่ำเลย
ลมรำเพยพัดมาน้ำตาริน
ม่านสยายลายพริ้วริ้วสะบัด
ดึกสงัดเงียบงันพลันถวิล
อยากเจอเธอเพ้อไปเหมือนได้ยิน
เสียงเคยชินเช่นเก่าก่อนเข้านอน
รอเสมอเธอไปเมื่อใดกลับ
เฝ้าคอยนับวันคืนบนผืนหมอน
เธอไม่อยู่รู้ไหมใจเจียนรอน
อยากขอวอนเธอจ๋ามาไวไว
จ.รัตติกาล
ใจมันหายหักจิตเพราะฤทธิ์หวัง
เหมือนละเมอเธอใกล้ในภวังค์
เธอมานั่งเคียงข้างเหมือนอย่างเคย
ห้องเก่าเก่าเงาร่างเธอจางอยู่
เอื้อมคว้าดูลองจับกลับละเหย
โลกความจริงยิ่งย้ำทุกค่ำเลย
ลมรำเพยพัดมาน้ำตาริน
ม่านสยายลายพริ้วริ้วสะบัด
ดึกสงัดเงียบงันพลันถวิล
อยากเจอเธอเพ้อไปเหมือนได้ยิน
เสียงเคยชินเช่นเก่าก่อนเข้านอน
รอเสมอเธอไปเมื่อใดกลับ
เฝ้าคอยนับวันคืนบนผืนหมอน
เธอไม่อยู่รู้ไหมใจเจียนรอน
อยากขอวอนเธอจ๋ามาไวไว
จ.รัตติกาล
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
