กลัวที่ไหน....เธอมันก็แค่เด็กน้อยแป้งป๋อง
ยังแก้ผ้าโดดน้ำตามคลอง...กะโปโลเป็นไหนไหน
แต่พอนานวัน...เอะ...ตัวเรานั้นกับเริ่มมีใจ
จะทำไงละที่นี้...คิดหนัก...หลงรักเด็กน้อย
อยากรู้จัก...เลยแอบไปอ่านกลอนเปล่ายัยสาวแป้ง
อยากพลิกแพลง...แกล้งหาคำจีบ...ต้องตัวลีบ...เพราะรู้จักแต่ฉันทลักษณ์เก่า
เลยใช้รักนำทาง...เพื่อหาแสงสว่างให้กับตัวเรา
หายมัวเมา...เลยเข้าใจ...ความรักไซร้ต้องเปิดใจและไร้กฎเกณฑ์
ยังแก้ผ้าโดดน้ำตามคลอง...กะโปโลเป็นไหนไหน
แต่พอนานวัน...เอะ...ตัวเรานั้นกับเริ่มมีใจ
จะทำไงละที่นี้...คิดหนัก...หลงรักเด็กน้อย
อยากรู้จัก...เลยแอบไปอ่านกลอนเปล่ายัยสาวแป้ง
อยากพลิกแพลง...แกล้งหาคำจีบ...ต้องตัวลีบ...เพราะรู้จักแต่ฉันทลักษณ์เก่า
เลยใช้รักนำทาง...เพื่อหาแสงสว่างให้กับตัวเรา
หายมัวเมา...เลยเข้าใจ...ความรักไซร้ต้องเปิดใจและไร้กฎเกณฑ์
อิอิอิ โอย...กลัวแล้วจ้า พวกมาก แจ๋วๆทั้งนั้น กลัวๆๆๆ
ดุลย์ ละมุน
ดุลย์ ละมุน
.. . ใส่จับปิ้งตีโป่งนั่นมันเมื่อวานตอนนี้จีสตริงเต็มบ้าน เน้น ~ เน้น
แก้ผ้าโดดน้ำคลอง . . . พอกโคลน ~ พอกเลน
เดี๋ยวนี้เปลี่ยนมาเล่นเฟสบุ๊คจีบหนุ่มแทน
. ..
จากเด็กท้องนาตัวกระปอม
ตอนนี้ขาว ~ เพรียวผอม . .. น่าทนุถนอม ~ น่าหวงแหน
กำลังติดป้ายมองหาคนควงเป็นแฟน
แอบจ้อง "พี่ดุลย์ ละมุน" อยากรวบทั้งสองแขน . .
. . . แต่กลัวเมียพี่รู้แล้วจะแค้น . .. จนผูกคอตาย~*
. ..
. .. ไม่อยากทำบาปอ่ะค่า เกรงใจ
. ..
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
