เห็นด้านหลังเลือนลางใครนั่งอยู่
เหมือนจะรู้ตรงนี้ที่คลายเหงา
ณ จุดนี้รู้ดีที่ของเรา
พกความเศร้าระบายผ่อนคลายตน
เสียมารยาทแล้วหนอขอนั่งใกล้
เขาขยับที่ให้เหมือนไม่สน
จึงมองชัดถนัดตาพาวกวน
คือว่าคนใกล้นั่นนั้นสตรี
ยินสะอื้นแผ่วเบาเราประหม่า
อยากดูหน้าว่าใครจากไหนนี่
แอบชำเลืองมองไปตั้งใจดี
หลายนาทีที่ฉันหวั่นอุรา
อยากทักทายหมายปลอบและสอบถาม
อยากรู้ความเหตุไฉนแต่ไม่กล้า
กลัวเรื่องเดียวกันนั้นฉันพบมา
เหมือนหินผาทับอกยากยกวาง
หนึ่งสองสามสี่ห้ามานับซ้ำ
อยากเอ่ยคำใดนะจะกล่าวอ้าง
และแล้วความหวังฉันพลันเลือนลาง
แม้แม่นางยังเมินเดินหนีไป
นึกว่าฉันวันดีนี้มาพบ
คงประสบโชคมีที่ยิ่งใหญ่
เรื่องเดียวกันนั้นหนาพาทุกข์ใจ
ปรับตัวใหม่เราสองปองเยียวยา
คนอย่างเราเศร้าอยู่รู้อกหัก
ว่าได้เจอความรักสักทีหนา
ณ ที่เก่าเคยนั่งครั้งนานมา
คงตั้งหน้าเศร้าต่อรออีกนาน.
นพ
6เม.ย.55
เหมือนจะรู้ตรงนี้ที่คลายเหงา
ณ จุดนี้รู้ดีที่ของเรา
พกความเศร้าระบายผ่อนคลายตน
เสียมารยาทแล้วหนอขอนั่งใกล้
เขาขยับที่ให้เหมือนไม่สน
จึงมองชัดถนัดตาพาวกวน
คือว่าคนใกล้นั่นนั้นสตรี
ยินสะอื้นแผ่วเบาเราประหม่า
อยากดูหน้าว่าใครจากไหนนี่
แอบชำเลืองมองไปตั้งใจดี
หลายนาทีที่ฉันหวั่นอุรา
อยากทักทายหมายปลอบและสอบถาม
อยากรู้ความเหตุไฉนแต่ไม่กล้า
กลัวเรื่องเดียวกันนั้นฉันพบมา
เหมือนหินผาทับอกยากยกวาง
หนึ่งสองสามสี่ห้ามานับซ้ำ
อยากเอ่ยคำใดนะจะกล่าวอ้าง
และแล้วความหวังฉันพลันเลือนลาง
แม้แม่นางยังเมินเดินหนีไป
นึกว่าฉันวันดีนี้มาพบ
คงประสบโชคมีที่ยิ่งใหญ่
เรื่องเดียวกันนั้นหนาพาทุกข์ใจ
ปรับตัวใหม่เราสองปองเยียวยา
คนอย่างเราเศร้าอยู่รู้อกหัก
ว่าได้เจอความรักสักทีหนา
ณ ที่เก่าเคยนั่งครั้งนานมา
คงตั้งหน้าเศร้าต่อรออีกนาน.
นพ
6เม.ย.55
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
