คงอีกวัน ชันเข่า นั่งเฝ้าบ้าน
ด้วยอาการ คลื่นเหียน วิงเวียนหัว
กอปรเหน็ดเหนื่อย เมื่อยหลัง ปวดทั้งตัว
ใจเต้นรัว แทบปลิ้น เพราะกินยา
ถอนฟันฟาง วางกลอน มินอนพัก
จับรถจักร ยานยนต์ ยามาฮ่า
บึ่งไปสวน กวนฮอร์โมน พ่นเชื้อรา
ถือมีดพร้า จัดแจง แต่งลำไย
ตัดก้านทิ้ง กิ่งห้อย ย้อยลงลุ่ม
กลางหนาพุ่ม ตัดราน ลมผ่านได้
เหลือรับแสง เช้าตรู่ ผลิชูใบ
คอยวันใหม่ แทงออก ดอกช่อบาน
ต้องสุ่มเสี่ยง เพียงหวัง ประทังอด
อนาคต อาจขม มิสมหวาน
ถูกปล่อยปละ ละเลย เคยนมนาน
ไร้รับการ ฟื้นฟู เหลียวดูแล
เอาแรงร่าง ต่างทุน จุนเจือช่วย
คงมอดม้วย ลากหาม เมื่อยามแก่
อยากตัดไม้ ไถดิน สิ้นเปลี่ยนแปร
น้ำขังแช่ ปลูกข้าว เอาจำนำ
คงอีกวัน ชันเข่า นั่งเฝ้าบ้าน
เหตุจากวาน เปียกปอน ตอนหัวค่ำ
เงยหน้าแหงน แถนบน ท่ามฝนพรำ
ด่าพึมพำ เป็นไข้ ใกล้สางตา
อย่าเบื่อคนแก่เน่อ เขียนอื่นไม่ออกกลอนมันตัน
รพีกาญจน์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
