ทองกวาวสีส้มๆ หล่นสู่พื้นพสุธา เป็นสัญญานบอกว่า เพื่อนเอ๋ย เราเคยเรียนด้วยกัน
ทานข้าวที่โรงอาหารด้วยกัน มันเริ่มเปลี่ยนแปลงแล้วนะ เพราะบัดนี้
เจ้าทองกวาวข้างๆโรงเรียนมันหล่นอีกแล้ว ปีนี้มันเป็นปีที่พิเศษมาก คือ เธอฉัน
ต้องจากกันเพื่อไปศึกษาคนละสถาบัน
ฉันคิดในใจ ความผูกพันที่เคยทำกิจกรรมร่วมกันเช่นกีฬา ค้นคว้างานในห้องสมุด
หรือแสดงละครย่อยร่วมกัน เราจากกันแล้วจริงๆ
ทองกวาวที่เห็นร่วงหล่นในปีนั้น ผ่านไป 20 กว่าปียังไม่พบเธออีกเลย
เพียงรำลึก นึกถึง ซึ่งความหลัง
เมื่อครั้งยัง นั่งเขียน เรียนหนังสือ
เราหยิกหยอก บอกครู ว่าดูมือ
เธอชอบถือ กิ้งกือไว้ โยนให้กัน
สิงขร
ทานข้าวที่โรงอาหารด้วยกัน มันเริ่มเปลี่ยนแปลงแล้วนะ เพราะบัดนี้
เจ้าทองกวาวข้างๆโรงเรียนมันหล่นอีกแล้ว ปีนี้มันเป็นปีที่พิเศษมาก คือ เธอฉัน
ต้องจากกันเพื่อไปศึกษาคนละสถาบัน
ฉันคิดในใจ ความผูกพันที่เคยทำกิจกรรมร่วมกันเช่นกีฬา ค้นคว้างานในห้องสมุด
หรือแสดงละครย่อยร่วมกัน เราจากกันแล้วจริงๆ
ทองกวาวที่เห็นร่วงหล่นในปีนั้น ผ่านไป 20 กว่าปียังไม่พบเธออีกเลย
เพียงรำลึก นึกถึง ซึ่งความหลัง
เมื่อครั้งยัง นั่งเขียน เรียนหนังสือ
เราหยิกหยอก บอกครู ว่าดูมือ
เธอชอบถือ กิ้งกือไว้ โยนให้กัน
สิงขร
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
