.jpg)
จะไม่ลืม ตัวหรอก บอกไม่หลง
ดินยังคง ไม่ลืม แม้สุขสันต์
ไม่ลืมภาพ วันก่อน เคยมีกัน
ตราบนิรันดิ์ ฝังแน่น ถึงแก่นใจ
ถึงวันจะ ผันผ่าน กาลหมุนเวียน
ไม่เคยเปลี่ยน ใจดวงนี้ ที่สดใส
จะขอมี พี่บูรพาฯ ที่ห่วงใย
ทุกวันไป เป็นครู อยู่สอนดิน
ดินยังคง ไม่ลืม แม้สุขสันต์
ไม่ลืมภาพ วันก่อน เคยมีกัน
ตราบนิรันดิ์ ฝังแน่น ถึงแก่นใจ
ถึงวันจะ ผันผ่าน กาลหมุนเวียน
ไม่เคยเปลี่ยน ใจดวงนี้ ที่สดใส
จะขอมี พี่บูรพาฯ ที่ห่วงใย
ทุกวันไป เป็นครู อยู่สอนดิน
ผู้หญิงดินๆ
วันหมุนเวียน เปลี่ยนผัน นั้นเลยผ่าน
เมื่อวันวาน กล่าวถ้อยคำ สมถวิล
ยังรักใคร่ ขวัญตา เป็นอาจิณ
มาสูญสิ้น นวลนาง เมื่อกลางเดือน
หนุ่มบูรพาฯ ผ่านเข้ามา ในชีวิต
เขามีสิทธิ์ ห่วงใย ไม่เชือดเฉือน
ใจสลาย กายชอกช้ำ คอยย้ำเตือน
ยอมให้เพื่อน เขามีสุข พี่ทุกข์ทน
ริน ดอนบูรพา
๑๘ มี.ค. ๕๕
เมื่อวันวาน กล่าวถ้อยคำ สมถวิล
ยังรักใคร่ ขวัญตา เป็นอาจิณ
มาสูญสิ้น นวลนาง เมื่อกลางเดือน
หนุ่มบูรพาฯ ผ่านเข้ามา ในชีวิต
เขามีสิทธิ์ ห่วงใย ไม่เชือดเฉือน
ใจสลาย กายชอกช้ำ คอยย้ำเตือน
ยอมให้เพื่อน เขามีสุข พี่ทุกข์ทน
ริน ดอนบูรพา
๑๘ มี.ค. ๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
