ร้อนระอุ ทะลุใบ
๙๐
แดดเปรี้ยงเปรี้ยง เผาใจ ดั่งไฟร้อน เรียวใบอ่อน เหี่ยวแห้ง แล้งจริงหนอ
ความหงุดหงิด ฤทธิ์รด ระทดท้อ ต้นฝดฝ่อ ร้อนผ่าว..ราวสุมไฟ
๙๑
บ้านร่มเย็น ที่เคยเห็น กลับเป็นร้อน ใต้ดินดอน กระอุ คุหมกไหม้
กิเลสเป็น ไฟรุม สุมพิษภัย ไม้พงไพร เหยื่อมาร ผลาญแผ่นดิน
๙๒
บ้านเป็นสุข ทุกข์หลีกเร้น เย็นดับร้อน ต้น ยืน นอน แผ่ก้านใบ ไม่หมดสิ้น
เปิดใจรับ ดับเกิดก่อ ต่อชีวิน ธารไหลริน.. มวลพฤกษา ตื่นตาพลัน.
พี.พูนสุข
๑ พฤษภาคม ๒๕๕๕
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
