(ท่านผู้รู้แปล/ถอดความไว้ดังนี้)
ดอกบัวกางบึง
ปะทูมมะซาดเซื้อ อาไสเกิดกับตม
น้ำหนองพอเพียงใด ดอกบัวก็สูงพ้น
ข้อยก็พายเฮือหลิ้น แสวงซมดวงดอก
ในหนองดูม่วนแม้ง มโนซ้อยซื่นใจ
ดอกบัวเอยเจ้าอยู่น้ำ ฮากก่องเถิงดิน
เอาตมเป็นอาหาร ซู่วันบ่มีเว้น
ถามว่าเป็นใดเจ้า จึงหอมหลายเหลือมาก
หัวฮากใบอ่อนเจ้า หมดเสี้ยงซู่อัน
หมากของเจ้านั้น อ่อนแก่ก็กินดี
เจ้าหากเกิดแต่ตม บ่อนหนองเหม็นฮ้าย
ดอกเจ้างามแซมซ้อย ซมเลิงหากบ่เบื่อ
ซุมบุปผาซาดเซื้อ เหนือเจ้าแม่นบ่มี แท้แล้ว
จากหนังสือหัดอ่านชั้นปะถมปีที่ ๓
คัดลอกจาก http://www.esansawang.in.th
ปล.ท่านใดสนใจ กรุณาอ่านได้ที่
http://nongkhai108.fix.gs/index.php?topic=629.0
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
