...มาสดุด หยุดฝัน คราหวั่นคึก
นอนคิดลึก นึกสิทธิ์ เรื่องผิดศีล
รักคนมี เจ้าของ เศร้าหมองจินต์
จนเคยชิน ถวิลครวญ ยามหวนนึก...
รัตนาวดี
คนสิ้นไร้ ใครรัก เจ้ามักหน่าย
แต่ปองหมาย ชายอื่น ยิ่งขื่นลึก
โอ้กระไร ไยน้อง มิตรองตรึก
ให้รู้สึก น้อยจินต์ ดั่งหมิ่นกัน
คงต้องเศร้า เหงานัก เมื่อรักผิด
จงเปลี่ยนจิตต์ คิดกลับ สลับผัน
รีบปันใจ ใฝ่พะวง ยังคงทัน
ด้วยมีฉัน นั้นหนอ อยู่รอเธอ
.../ 
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
