นั่งกลอนแต่ง แสร้งคำ ทำหายฉิบ
โดยยกหยิบ คำสลับ ศัพท์สุนทร์โหย
ถ้าหากไม่ ใจพอ ขออย่าโวย
เพียงโอดโอย ตามลดชั้น วันสิ้นแรง
ขั้นLevel คับบัง ดั่งกันกีด
ท่านถูกรีด ทดรัน ฉันหน้าแห้ง
เกรดลดต่ำ คำใช้ที่ นี่ตะแบง
มันก็แต่ง ขั้นตาม ความจริงเป็น
ท่านอ่านผู้ รู้โปรด โกรธอย่าฉัน
ภัยอะกัน หนอเรา ยามเศร้าเห็น
อ่านหนุกหนุก หนอเถิด เปิดใจเย็น
คนลำเค็ญ โทษขอ รอเมตตา
ถ้าผิดพลาด พลั้งไป ภัยอะด้วย
คนมันห่วย ฝีมือ ถืออย่าสา
คิดว่าขำ กันก็แล้ว ส่อแววมา
อนิจจา ถังโธ่ โอ้...กรรมเวร~~~
ปล.ไม่ได้ติดใจอะไร เพียงแค่อาศัยกระแส
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
