เมื่อถึงวัน สุดท้าย คล้ายต้องจาก
เธอคิดพราก จากใจ ไปไกลแสน
มาเอ่ยย้ำ คำร้าง ไปต่างแดน
หรือหวงแหน อาลัย ฉันไม่เคย
ถ้าจะไป จงไป ตามใจเถิด
ใช่จะเกิด โศกศัลย์ พลันเปิดเผย
เรื่องอำลา อาลัย นั้นไม่เลย
หรือคำเอ่ย ของ้อ รอใดกัน
ให้ทักท้วง ห่วงใย อย่าได้คิด
คงหมดสิทธิ์ น้องแก้ว ไร้แววฝัน
คนตัดใจ ไปลับ ชั่วกัปป์กัลป์
มิใช่ฉัน คนนี้ ที่ต้นคิด
เสียใจไหม ตอบได้ เสียใจอยู่
แต่รับรู้ เรื่องของใคร ใครมีสิทธิ์
ใครจะอยู่ หรือไป ใช้ชีวิต
ฉันลิขิต เมื่อไร มันใจเธอ
อย่านึกคิด หวังอ้อน วอนจากฉัน
ไม่มีวัน ฉุดรั้ง แม้พลั้งเผลอ
เรื่องอาวรณ์ อาลัย มิได้เจอ
เกินพร่ำเพ้อ เอ่ยออก เพื่อบอกไป
เมื่อคิดไป ก็จงไป ไปดีนะ
ว่า"ซาโยนาระ" จะมอบให้
ฉันคนนี้ แม้อยู่เดียว ต้องเปลี่ยวใจ
แต่ง้อใคร ไม่เคย เลยสักครั้ง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
