Re: ...คิดถึงครูไทยทั้งในอดีตและปัจจุบัน...

ผมยังจำได้เมื่อตอนเป็นเด็ก ยังมีวิชาวรรณคดีที่นักเรียนต้องท่องบทกลอนทุกวัน
ไม่ว่าจะเป็น สังข์ทอง พระอภัยมณี อิเหนาฯลฯ ท่องจนติดปากกันทุกคน ปัจจุบันคง
ไม่มีแล้ว ใครเกิดทันและยังจำวรรณคดีเก่าเก่าได้ กรุณาเขียนออกมาให้อ่านรำลึก
ความหลังหน่อยครับ ไม่จำต้องต่อเนื่อง ไม่จำต้องต่อสัมผัสครับ มีใครจำได้บ้างครับ
ผมจะเริ่มด้วยสังข์ทองก่อนครับ ผิดพลาดบางคำขออภัยด้วย เพราะนานมากแล้วครับ

มาจะกล่าวบทไป
ถึงท้าวสหัสนัยน์ไตรตรึงษา
ทิพอาสน์คอยอ่อนแต่ก่อนมา
กระด้างดังศิลาประหลาดใจ

จะมีเหตุมั่นแม่นในแดนดิน
อมรินทร์เร่งคิดสงสัย
จึงสอดส่องทิพเนตรดูเหตุภัย
ก็แจ้งใจในนางรจนา

แม้นมิไปช่วยจะม้วยมอด
ด้วยสังข์ทองไม่ถอดรูปเงาะป่า
จำจะยกพลหลพลเทวา
ไปล้อมพาราสามลไว้(สังข์ทอง)

ต่อเป็นวรรณคดีเรื่องไหนตอนไหนก็ตามสะดวกหากมีผู้จำได้ช่วยทวนความหลังหน่อยครับ