ป่านนี้เป็น อย่างไร ยามไกลฉัน
ยังคงจำ วันนั้น ได้หรือเปล่า
วันที่แสน คิดถึง ไม่สร่างเซา
เก้าสิบเก้า พันเท่า เฝ้ารอคอย
ป่านฉะนี้ เธออยู่ดี เป็นไฉน
อยากรู้ไหม เรื่องราว ความเหงาหงอย
ถึงหมื่นแสน ล้านไมล์ ใจล่องลอย
น้ำตาปอย นอนซับ หลับละเมอ
เปิดหน้าคอม ทุกเย็น อยากเห็นหน้า
รอตีสี่ ตีห้า บ้าไหมเอ่อ
ในใจฉัน ยังคง หลงละเมอ
คอยจนเพ้อ บางคืน ฝืนลืมตา
บางวันนั้น หลับฝัน ยันใกล้สาง
มือยังวาง คีบอร์ด ตลอดหนา
สะดุ้งตื่น ตกใจ ให้โรยรา
ตายล่ะหว่า เธอไม่ออน ร้อนทรวงใน
ยืนงัวเงีย เพลียมาก อยากพักผ่อน
ต้องรอก่อน เช้าแล้ว นะแก้วใส
ง่วงแสนง่วง หมื่นทน บ่นทำไม
ครั้นถึงคืน วันใหม่ ยังไม่นอน
พันทอง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
