เช้าอีกวัน
...........
ณ คืนที่ราตรีมีสีรุ้ง…
กลิ่นควันคลุ้ง คละเคล้าเหล้า-บุหรี่
บนโต๊ะไม้อีกแล้ว, แก้วบรั่นดี
จุมพิตกับดีกรีแห่งชีวิต
หลบจากงานมาร้านประจำ
บทเพลงแห่งคืนค่ำ กำลังติด
บริกรย้อนถามเหมือนตามคิด
น้ำแข็งอีกสักนิด, เหล้า, โซดา
.....
เสียงแก้วดังเสนาะเคาะจังหวะ
ขณะ ความอ้างว้างอยู่ข้างหน้า
โต๊ะข้างหลังกำลังสรวลเสเฮฮา
จากมายา ล้าฝัน แห่งวันนั้น!
.....
ณ คืนที่สนุก สุขจริงไหม?
รถผ่านไป ผ่านมาหาสวรรค์
ทุกพื้นที่สำราญอยู่นานวัน
หลากเพศพรรณ-พันธะต่างระบาย
.....
หันไปมองซ้าย-ขวาร้านค้าปิด
ท้องฟ้ามืดสนิทชีวิตหาย
เหลือแค่เพียงความฝันอันเปล่าดาย
เพื่อมุ่งสู่จุดหมายอีกปลายทาง
ค่ำคืนที่ซ้ำซากไม่อยากหลับ
สมองปรับวันพรุ่งถึงรุ่งสาง
หลีกหนีค่ำคืนมืดอันจืดจาง
นั่งปล่อยวางวิญญาน ร้านข้าวต้ม!
.....
เหมือนหัวใจหลบหลีก อยู่อีกโลก
เสียงเศร้าโศกเสนาะ กะเทาะบ่ม
มันดังแทรกเข้ามา กับอารมณ์
สู่เรื่องราวคราวขม ระงมนัก
ประหนึ่งว่าวิ่งหนีความดีงาม
สังคมทรามหยามเหยียดเบียดเบียนหนัก
บนถนนความหวัง สู่รังรัก
ท่ามกลางความแตกหัก กระจัดกระจาย
คืนนี้ยังนั่งลงตรงที่เก่า
สิ้นความเมาลุกเดิน จนเกินส่าย
ผ่านลมหนาวพราวพัดสัมผัสกาย
ใบไม้ร่วงเรียงราย อยู่ปลายทาง
.....
ออกค้นหาสวรรค์เช้าวันใหม่
ดับแสงไฟนีออน เหนื่อยอ่อนร่าง
รังสีแดดแผดเผา สีเทาจาง
ทักทายกันอยู่บ้าง อย่างบอบช้ำ!
.....
ภาพจาก อินเตอร์เน็ต
ก็แค่...อารมณ์นี้!
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
