Re: ...ตัดใจ...
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
01 พฤษภาคม 2024, 09:29:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ...ตัดใจ...  (อ่าน 12520 ครั้ง)
sunthornvit
Special Class LV3.9
นักกลอนรอบรู้กวี

***

คะแนนกลอนของผู้นี้ 777
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 2,076



« เมื่อ: 11 มกราคม 2012, 07:42:PM »


หญิงถูกทิ้ง เรื่องจริง นอนร้องไห้
ร้องทำไม ร้องไป ก็เหนื่อยเปล่า
เขาไม่รัก ภักดี อย่ามัวเมา
หายใจเข้า และออก บอกสบาย

เหนื่อยบ้างไหม ร้องไห้ ให้กับเขา
ต้องอับเฉา ร้องไป เพราะใจง่าย
เวลาผ่าน เนิ่นนาน พานวุ่นวาย
น่าเบื่อหน่าย อกฉัน นั่นนะเออ

ตอนแรกรัก ทุกวัน หมั่นมาหา
เช้าสายบ่าย เย็นหนา พาพร่ำเพ้อ
ในฤทัย ไหวหวั่น วันไม่เจอ
ฝันละเมอ คลั่งไคล้ ได้สมปอง

หลายปีผ่าน รักนั้น พลันขื่นขม
ฉันหมดความ นิยม ไม่สมสอง
เธอมีใหม่ หน้าใส วัยชวนมอง
เป็นนักร้อง เบอร์หนึ่ง งามตรึงตรา

กดโทรศัพท์ ไปหา ว่าไฉน
กดจนสาย แทบไหม้ ไยหนีหน้า
ไม่ได้การ ตามติด เห็นกับตา
อนิจจา กอดรัด ฟัดกันกลม

ตัดสินใจ หลีกทาง อย่างเตลิด
ใส่คอนเวิร์ส จากลา พารักล่ม
เตรียมฤทัย ไว้มั่น ฉันไม่ตรม
รักลอยลม จากไป ไยต้องแคร์

ยังอยูได้ ใช่ตาย วายชีวาต
ฉันอ่านขาด หมดแล้ว จิตแน่วแน่
หมูเขี้ยวตัน อย่างฉัน มั่นดวงแด
ชายไม่แล ช่างประไร ไม่เห็นตาย
พันทอง



เรื่องอกหัก  รักขม  ระทมจิต
ปรึกษาวิทย์  ทุกข์โศก  โรคพลันหาย
พร้อมแนะนำ  คนดี  มีมากมาย
เลิกฟูมฟาย  หน้าเง้า  เอาแต่ครวญ

มิถูกตา  ผู้ใด  ไม่ต้องห่วง
มาซบทรวง  สุนทรฯ  นอนแย้มสรวล
มิให้มด  ริ้นไร  ไต่รบกวน
จะกอดนวล  กระชับ  จนหลับไป

   สุนทรวิทย์


  

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

บูรพาท่าพระจันทร์, รพีกาญจน์, panthong.kh, บ้านริมโขง, พี.พูนสุข, ดาว อาชาไนย, มานพ, สิงขร

ข้อความนี้ มี 8 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s