...ตัดใจ...

หญิงถูกทิ้ง เรื่องจริง นอนร้องไห้
ร้องทำไม ร้องไป ก็เหนื่อยเปล่า
เขาไม่รัก ภักดี อย่ามัวเมา
หายใจเข้า และออก บอกสบาย

เหนื่อยบ้างไหม ร้องไห้ ให้กับเขา
ต้องอับเฉา ร้องไป เพราะใจง่าย
เวลาผ่าน เนิ่นนาน พานวุ่นวาย
น่าเบื่อหน่าย อกฉัน นั่นนะเออ

ตอนแรกรัก ทุกวัน หมั่นมาหา
เช้าสายบ่าย เย็นหนา พาพร่ำเพ้อ
ในฤทัย ไหวหวั่น วันไม่เจอ
ฝันละเมอ คลั่งไคล้ ได้สมปอง

หลายปีผ่าน รักนั้น พลันขื่นขม
ฉันหมดความ นิยม ไม่สมสอง
เธอมีใหม่ หน้าใส วัยชวนมอง
เป็นนักร้อง เบอร์หนึ่ง งามตรึงตรา

กดโทรศัพท์ ไปหา ว่าไฉน
กดจนสาย แทบไหม้ ไยหนีหน้า
ไม่ได้การ ตามติด เห็นกับตา
อนิจจา กอดรัด ฟัดกันกลม

ตัดสินใจ หลีกทาง อย่างเตลิด
ใส่คอนเวิร์ส จากลา พารักล่ม
เตรียมฤทัย ไว้มั่น ฉันไม่ตรม
รักลอยลม จากไป ไยต้องแคร์

ยังอยูได้ ใช่ตาย วายชีวาต
ฉันอ่านขาด หมดแล้ว จิตแน่วแน่
หมูเขี้ยวตัน อย่างฉัน มั่นดวงแด
ชายไม่แล ช่างประไร ไม่เห็นตาย
พันทอง