เห็นบ่นหนาว มานาน พานประจักษ์
ขาดคนรัก หรือไร จ๊ะร้อยชั่ง
พ่อมานพ รูปงาม ยามน่าชัง
ต้องมานั้ง ตาปรอย คอยมองทาง
เมียตัวใหญ่ ใจกว้าง เคยนอนกก
ยังจะมาโกหก รู้เสียบ้าง
ขืนมาตีหน้าเศร้า เฝ้าน้องนาง
อาจต้องนอน ฝันค้าง ไม่สร่างซา
พันทอง
ที่บ่นหนาวสาวเอยไม่เคยรู้
ยังขาดคู่อยู่เคียงเสี่ยงหนักหนา
หากน้องว่างแล้วหนอขอสัญญา
รักน้องจ๋าคนเดียวไม่เกี้ยวใคร
คนใจกว้างอย่างเธอเจอกันแน่
พี่ยอมแพ้แด่นางคนร่างใหญ่
ให้พี่มองเพลิดเพลินเจริญใจ
คงจะไม่ฝันค้างอย่างว่าเลย
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
