ลมไหนเล่า หรือจะเท่า ร้อยลมปาก
แม้นว่าหาก หลงเชื่อง่าย ใจต้องสั่น
คำว่า "รัก" ที่เคยพร่ำ ร่ำรำพัน
ก็พาใจ ผมไหวหวั่น ฝันถึงคุณ
เอ่ยคำรัก ครั้งแรก หวานหยดย้อย
พอนานวัน รักเคลื่อนคล้อย เริ่มลอยสูญ
อนิจจา รักข้า เริ่มสิ้นบุญ
ความรักที่ เคยอบอุ่น กลับเย็นชา
แม้นต้องลม พายุ เป็นพันหมื่น
ไม่ข่มขื่น เท่าลมปาก มนุสสา
แม้นคำเดียว แค่สั้นๆ ว่า"ขอลา"
ทำให้ข้า กวีน้อย เหงาหงอยใจ
| ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน |
|
26 เมษายน 2024, 04:17:PM
|
|||
|
|||
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน > บทประพันธ์กลอนและบทกวีเพราะๆ > หมวดบทกวี บทกลอนเศร้า > กลอนอกหัก > หัวข้อ: รักสลาย (ผู้ดูแล: ดิษฐา, แป้งน้ำ) > List คำชม สำหรับข้อความนี้
|
ผู้เขียน | หัวข้อ: รักสลาย (อ่าน 10366 ครั้ง) |
| ||||||||||
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
Email:
