แม้กลอนเธอ ไม่ไพเราะ เสนาะหู
แต่อ่านดู ยังซึ้งใจ ได้เสมอ
ฉันโหยหา ยาใจ ฉันใคร่เจอ
ยังพร่ำเพ้อ ถึงคนเขียน เวียนติดตาม
อย่าหาว่า เรื่องมาก แค่อยากบอก
รักจึงหยอก ดอกเจ้า จึงเฝ้าถาม
แอบคิดฝัน สักวันคง พบนงราม
เจ้าโฉมงาม ใคร่พบ ใคร่สบตา
รู้บ้างไหม ใครเล่า เฝ้าคิดถึง
ความตราตรึง ซึ้งจิต ครวญคิดหา
มุ่งหมายปอง เล้าโลม โฉมสุดา
ที่บอกมา ทั้งหมด ฉันปดเธอ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
