. . ใ น วั น ที่ เ ธ อ เ อ่ ย ล า. .
บอกตัวเองกลั้นน้ำตา..อย่าให้มันไหล
เมื่อเค้าบอกแล้วว่าหมดใจ
เหนี่ยวรั้งไป..คงไม่ได้อะไรขึ้นมา
ยอมรับเอง. .ว่าตัวผิด
แคร์เธอทั้งที่ไม่มีสิทธิ์..เหมือนคนบ้า
รู้ทั้งรู้ว่าเธอแค่เหงา...เหมือนสายลมหนาวผ่านเข้ามา
ในไม่ช้า..ก็คงจากลาเลือนลับไป
เหลือทิ้งไว้..เพียงความว่างเปล่า
กับใจบาง บาง ที่ร้าว..เศร้า..หวั่นไหว
เพียงน้ำค้างกลางลมหนาว..พอรุ่งเช้าก็แห้งไป
และเป็นเพียงอะไร..ที่เธอไม่ให้ความสำคัญ
จะขอกลับมาเป็นตัวฉัน. . เหมือนวันวาน
ลบทุกสิ่งที่ผ่าน..ไม่ว่าเรื่องอะไรทั้งนั้น
เมื่อเธอประกาศออกมา..ว่าหมดความห่วงหากัน
ก็จะไม่ดื้อรั้น..หรือดึงดันอีกต่อไป
นั่งมองพระจันทร์..ในคืนวันฟ้าหม่น
บอกตัวเองให้ลืมบางคน..ที่ทำใ้ห้หวั่นไหว
เมื่อเขาตัดเยื่อ..ก็จะไม่ขอเหลือใย
ไม่รักไม่เป็นไร..ฉันขอหัวใจฉันคืน
บอกตัวเองกลั้นน้ำตา..อย่าให้มันไหล
เมื่อเค้าบอกแล้วว่าหมดใจ
เหนี่ยวรั้งไป..คงไม่ได้อะไรขึ้นมา
ยอมรับเอง. .ว่าตัวผิดแคร์เธอทั้งที่ไม่มีสิทธิ์..เหมือนคนบ้า
รู้ทั้งรู้ว่าเธอแค่เหงา...เหมือนสายลมหนาวผ่านเข้ามา
ในไม่ช้า..ก็คงจากลาเลือนลับไป
เหลือทิ้งไว้..เพียงความว่างเปล่า
กับใจบาง บาง ที่ร้าว..เศร้า..หวั่นไหว
เพียงน้ำค้างกลางลมหนาว..พอรุ่งเช้าก็แห้งไป
และเป็นเพียงอะไร..ที่เธอไม่ให้ความสำคัญ
จะขอกลับมาเป็นตัวฉัน. . เหมือนวันวาน
ลบทุกสิ่งที่ผ่าน..ไม่ว่าเรื่องอะไรทั้งนั้น
เมื่อเธอประกาศออกมา..ว่าหมดความห่วงหากัน
ก็จะไม่ดื้อรั้น..หรือดึงดันอีกต่อไป
นั่งมองพระจันทร์..ในคืนวันฟ้าหม่น
บอกตัวเองให้ลืมบางคน..ที่ทำใ้ห้หวั่นไหว
เมื่อเขาตัดเยื่อ..ก็จะไม่ขอเหลือใย
ไม่รักไม่เป็นไร..ฉันขอหัวใจฉันคืน
เอ-มิ-กา
อาจเพราะหัวใจไม่เดียงสา
จึงเอ่ยคำลา..ทั้งที่กลั้นน้ำตาสุดฝืน
อาจเป็นเพราะหึงหวง..จึงเอ่ยทวงคำว่ารักคืน
ทำทั้งทั้งที่กล้ำกลืน..ก้อนสะอื้นไว้ข้างใน
รู้ตัวว่าผิด
วันนี้ที่คิด..คือกลับมาแก้ไข
ได้โปรด..ให้ผมอีกครั้งนะ..อภัย
อาจดูมากเกินไป..กับสิ่งที่ทำไว้เมื่อวันวาน
แต่ก็ยังอยากร้องขอ
อยากร่ำไรงอนง้อ..ให้คุณสงสาร
เพราะผมเองก็เหงา..เศร้า..ร้าวราน
จมอยู่ในความทรมาน..กับเรื่องวันวานที่ผ่านมา
ไม่เคยลืมอ้อมแขนที่แสนอุ่น
กรุ่นกรุ่นละมุน..ทุกครั้งที่ห่วงหา
ประกายโศก..ภายใต้แววตา
แม้ดูอ่อนล้า..แต่แฝงคุณค่าความอาทร
เรายังดีกันได้..ใช่หรือเปล่า
ลบรอยเจ็บร้าว..ที่เปื้อนเปียกหมอน
ทิ้งภาพความหลังไปบ้าง..เพียงบางตอน
อย่าพึ่งตัดรอน..หรือเพิกถอนสิทธิ์ใจเลยนะคนดี
อยากให้ทุกอย่างดีกว่าเดิม
อยากเก็บใจคุณไว้เติม..เรื่อยเรื่อยแบบนี้
อยากขอคุณ..ให้โอกาสผมนะ..อีกที
แล้วผมจะไม่ยอมให้คุณมี..วันที่ต้องเสียใจ..หรอกคุณ
ปภัสร์
๒๙ ธันวาคม ๒๕๕๔
("เมื่อเจ้าดอกรักลา"รอก่อนเน้อ..ของ้อสาวก่อนเดี๋ยวงอนนาน)
จึงเอ่ยคำลา..ทั้งที่กลั้นน้ำตาสุดฝืน
อาจเป็นเพราะหึงหวง..จึงเอ่ยทวงคำว่ารักคืน
ทำทั้งทั้งที่กล้ำกลืน..ก้อนสะอื้นไว้ข้างใน
รู้ตัวว่าผิด
วันนี้ที่คิด..คือกลับมาแก้ไข
ได้โปรด..ให้ผมอีกครั้งนะ..อภัย
อาจดูมากเกินไป..กับสิ่งที่ทำไว้เมื่อวันวาน
แต่ก็ยังอยากร้องขอ
อยากร่ำไรงอนง้อ..ให้คุณสงสาร
เพราะผมเองก็เหงา..เศร้า..ร้าวราน
จมอยู่ในความทรมาน..กับเรื่องวันวานที่ผ่านมา
ไม่เคยลืมอ้อมแขนที่แสนอุ่น
กรุ่นกรุ่นละมุน..ทุกครั้งที่ห่วงหา
ประกายโศก..ภายใต้แววตา
แม้ดูอ่อนล้า..แต่แฝงคุณค่าความอาทร
เรายังดีกันได้..ใช่หรือเปล่า
ลบรอยเจ็บร้าว..ที่เปื้อนเปียกหมอน
ทิ้งภาพความหลังไปบ้าง..เพียงบางตอน
อย่าพึ่งตัดรอน..หรือเพิกถอนสิทธิ์ใจเลยนะคนดี
อยากให้ทุกอย่างดีกว่าเดิม
อยากเก็บใจคุณไว้เติม..เรื่อยเรื่อยแบบนี้
อยากขอคุณ..ให้โอกาสผมนะ..อีกที
แล้วผมจะไม่ยอมให้คุณมี..วันที่ต้องเสียใจ..หรอกคุณ
ปภัสร์
๒๙ ธันวาคม ๒๕๕๔
("เมื่อเจ้าดอกรักลา"รอก่อนเน้อ..ของ้อสาวก่อนเดี๋ยวงอนนาน)
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
