เช้านี้... ที่เงียบเหงา...
เหมือนว่างเปล่า ขาดเสียง สำเนียงคุ้น
ขาดอักษร วอนทัก รักละมุน
ขาดไออุ่น ขาดห้วง ทิ้งช่วงกลอน
ไร้แรง...เกิดแหนงหน่าย...
ดูเหมือนหาย ไปแล้ว แววอักษร
คนเคยเรียง เคียงใกล้ มาบ่ายจร
ขอไปนอน สักหน่อย เดี๋ยวค่อยมา
เหมือนว่างเปล่า ขาดเสียง สำเนียงคุ้น
ขาดอักษร วอนทัก รักละมุน
ขาดไออุ่น ขาดห้วง ทิ้งช่วงกลอน
ไร้แรง...เกิดแหนงหน่าย...
ดูเหมือนหาย ไปแล้ว แววอักษร
คนเคยเรียง เคียงใกล้ มาบ่ายจร
ขอไปนอน สักหน่อย เดี๋ยวค่อยมา
"ดิน"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
