มิใช่เหตุผลใดไหนทั้งสิ้น
ยังถวิลห่วงใยไม่ห่างเหิน
ความจำเป็นมาเยือนเหมือนหมางเมิน
ต้องเผชิญกับกรรมจำเป็นไป
ยังอยู่ในดวงจิตยังคิดถึง
หลายครั้งจึงหมองหม่นจนหวั่นไหว
ยามคะนึงนึกเศร้าเขาเปลี่ยนใจ
เรื่องอะไรเฝ้าคิดเราผิดเอง
ดาว อาชาไนย
รักคนที่รักเรา...หรือเปล่าพี่?
ถึงบู้บี้..ช้ำตรมถูกข่มเหง
มาอยู่รวมร่วมกันเพื่อบรรเลง
ให้ครื้นเครงเช้าเย็น...เลิกเป็นดาว
.......เพลงโปรดของ Music นะนี่.......
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
