มารยาหญิง  ร้อยเล่มเกวียน  เรียนไม่จบ
                        เคยพานพบ  ตอนวัย  ไม่เดียงสา
                        หลงลมเขา  สุดแท้  แต่ชักพา
                        จึงเสียท่า  พลาดพลั้ง  ตั้งหลายที
                              ถูกชักจูง  รุมทึ้ง  ถึงห้องหับ
                        ไม่ต้องหลับ  ต้องนอน  ตอนตีสี่
                        ทำให้ฉัน  หลาบจำ  กรรมวิธี
                        จนบัดนี้  ยังเข็ด  เคล็ดอยู่เลย