๐ควงทวนยาว ขี่ม้า บุกฝ่าด่าน
“จูล่ง” หาญ รับอาเต๊าบุตรเล่าปี่
เล่นเพลงยุทธครบถ้วนกระบวนที
คงศักดิ์ศรีไว้ลายชาติชายชาญ
๐เหล่านายกองของโจโฉล้วนโอหัง
ต่างประดังเข้ามาโหมประหาร
“จู่ล่ง” รบได้ฉมัง อหังการ
เสือ "เสียงสาน" สร้างชื่อระบือไกล
๐ราวห้าสิบนายกองคะนองกล้า
รุกล้อมหน้าล้อมหลังประดังใส่
“จูล่ง” รู้ ศึกนี้ ตนมีภัย
เสือแล้วไซร้ ย่อมสู้ ใช่ขู่คราง
๐พร้อมเร่งควบม้าขาวแรงห้าวเหลือ
กระฉอกเนื้อเลือดเข้มเปรอะเต็มร่าง
ในเสื้อเกราะ อาเต๊าใช่เบาบาง
ยังรบอย่างสิงห์พยัคฆ์พิทักษ์พง
๐ “โจโฉ” แล แต่ไกล แปลกใจนัก
สั่งถามทักนามดู ทราบ “จูล่ง”
ได้คำตอบฝากนามไว้ตามตรง
บัญชาส่ง “ห้ามฝ่ายเรายิงเกาทัณฑ์”
๐เพียง “จูล่ง” ตอบถ้อยพร้อมถอยสู้
ฆ่าริปู ขย้ำไป โดยไม่หวั่น
โจโฉเปรย ดั่งว่า อัศจรรย์!
“ฝีมือมัน ร้ายกว่า สิงห์พยัคฆ์”
๐ “จูล่ง” รบโดดเดี่ยวยิ่งเขี้ยวเสือ
ร่างโทรมเหงื่อ แต่ว่า จิตตระหนัก
ซ่อนอาเต๊า ในอก วิตกนัก
พร้อมสู้หักด่านจน ตัวพ้นภัย
๐ถึงเขตแดน พลันเหลียว เห็น “เตียวหุย”
พร้อมจะลุย หากว่า ศึกมาใกล้
“เตียวหุย” พบ “จูล่ง” ก็โล่งใจ
บอก “รีบไปน้องพี่ เล่าปี่รอ”
๐จึง “จูล่ง ผู้กล้า” ควบม้าผ่าน
หลังพ้นพาลโพยภัยโดยไม่ฝ่อ
พบเล่าปี่เจ้านายทักทายพอ
“เล่าปี่” ยอเกียรติคุณยอดขุนพล
๐พลัน “จูล่ง” ฉุกคิดว่า ซุกอาเต๊า
แหวกเกราะเอาจากภายในด้วยใจหม่น
เกรงบุตรน้อยเจ้านายจะวายชนม์
ต้องฉงน อาเต๊ารอด และปลอดภัย ฯ
...............................
“จูล่ง” มีปัญญาคู่กล้าหาญ
จึงทำการ แน่วนิ่ง สู่ยิ่งใหญ่
ยามสงบ หมั่นฝึกปรือ ฝีมือไป
จนว่องไวใช้คล่องตามต้องการ
“ทหารเสือ” ระบือนามแห่งสามก๊ก
สมที่ยก เรื่องเก่า มาเล่าขาน
“จูล่ง” สิ้น แต่ว่าชื่อเลื่องลือนาน
ด้วยผลงานยิ่งใหญ่ โลกไม่ลืม! ฯ
(อริญชย์:สำนวนอนุบาล “สามก๊ก”)
๒๑/๑๐/๒๕๕๔
(แต่งตามนี้ แต่สำนวนอาจไม่ถึง วิจารณ์ได้จ้ะ)
<iframe title="YouTube video player" class="youtube-player" type="text/html" width="480" height="390"src="
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
