ด้วยขลาดเขลา เบาความ มิถามไถ่
ถึงสายสน กลใน ด้วยใจหึง
ขาดสุภาพ หยาบช้า ว่ากูมึง
ปานประหนึ่ง ขี้ข้า ชนสามานย์
สมควรแล้ว แก้วตา ที่ลาจาก
ด้วยตัวพี่ นี้ยาก ฝากสังขาร
อยู่กันไป ไม่ช้า คงบ้าพาล
ขอประทาน โทษา พี่ลาจร.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ถึงสายสน กลใน ด้วยใจหึง
ขาดสุภาพ หยาบช้า ว่ากูมึง
ปานประหนึ่ง ขี้ข้า ชนสามานย์
สมควรแล้ว แก้วตา ที่ลาจาก
ด้วยตัวพี่ นี้ยาก ฝากสังขาร
อยู่กันไป ไม่ช้า คงบ้าพาล
ขอประทาน โทษา พี่ลาจร.../
บูรพาท่าพระจันทร์
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
