สิงหะพยัคฆ์ ปะทะหักคม
งูกะปะชม มิละสายตา
สิงห์กิระไกร มุฉะไล่ล่า
ร้อนระอุกว่า พลมากมี
แม้นผิว์พยัคฆ์ มนจักซม
สู้และระบม อุระตรมนี้
อาจจะมลาย ประลุกายพลี
จึงผละละหนี จรลีพลัน
สิงหะทะยาน กะจะหาญหัก
จนปะพยัคฆ์ ขณะพักหวั่น
สิงหะพยัคฆ์ ปะทะเร็วครัน
กลางวนนั้น นรเล็งปืน! ฯ
\ จิตรปทาฉัน(ท์) ๘ /
อริญชย์
๑๕/๑๑/๒๕๕๔
ขอขอบคุณ อาจารย์ "บัณฑิตเมืองสิงห์" เจ้าของกระทู้ด้วยนะฮะ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
