Re: ความเจ็บของฉันมันไม่มีเสียง
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
28 เมษายน 2024, 12:30:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ความเจ็บของฉันมันไม่มีเสียง  (อ่าน 6302 ครั้ง)
♥หทัยกาญจน์♥
Special Class LV5
นักกลอนแห่งเมืองหลวง

*****

คะแนนกลอนของผู้นี้ 469
ออฟไลน์ ออฟไลน์

กระทู้: 814


เพียงความเคลื่อนไหว ผ่านบทกวี


เว็บไซต์
« เมื่อ: 09 ตุลาคม 2011, 09:36:PM »


เ ค ย เ ห็ น ค ว า ม ส ำ คั ญ . . . ข อ ง ฉั น บ้ า ง ห รื อ เ ป ล่ า
ทำไมไม่รู้บ้างเล่า....ว่าฉันปวดร้าวแค่ไหน
คนที่ยืนข้างเธอวันนี้ คือคนที่เธอควรใส่ใจ
ไม่ใช่ใครต่อใคร...ที่เป็นแค่คนอื่นคนไกลของเธอ

กั บ เ ข า . . . ก็ จ บ ม า น า น เ ห ลื อ เ กิ น แ ล้ว
ทำไมสองตายังฉายแวว ยามพลั้งเผลอ
อาลัยอาวรณ์ คร่ำครวญเหมือนอยากเจอ
ยังเฝ้าฝันละเมอ..เธอเพ้อหาอะไร

ไ ม่ เ ค ย มี สั ก ค รั้ ง  ที่ บั ง คั บ ใ ห้ ม า รั ก กั น
เป็นเธอเองที่บอกกับฉัน...ว่าลืมเขาได้
รอเธอมาเสมอ..แต่เธอกลับคบฉันเพื่อรอใคร
ฉันเองก็คนมีหัวใจ...โปรดรับรู้เอาไว้ว่า "เจ็บเป็น"

ห รื อ เ พ ร า ะ ค ว า ม เ จ็ บ ข อ ง ฉั น มั น ไ ม่ มี เ สี ย ง
เธอเลยทำได้แค่เพียงมองมันไม่เห็น
ถ้าการลืมใครสักคนมันลำบากยากเย็น
ก็อย่าเอาหัวใจฉันไปล้อเล่น...เพราะมันเจ็บเป็นและเจ็บนาน
เอ-มิ-กา


ห า  ก  ค ว า ม เ จ็ บ . . เ  ก็ บ งำ นั้ น ไร้  เ สี ย ง
เธอจงเลี่ยง...หลบรักที่สบจบประสาน
เลิกเหอะ กับคนที่ไม่รู้จัก...ว่ารักที่พบพาน
มันคือความทรมาน...ที่ทำร้ายเธอทั้งเป็น

มั น อ า จ จ ะ เ จ็ บ . . . จ น เ ล ว ร้ า ย
แต่หลังฝนห่าใหญ่... ฟ้าจะสดใสกว่าที่เห็น
จงอย่าทุกข์ ทนเหงา เศร้าลำเข็ญ
ยังมีใครคนหนึ่งที่ซ่อนเร้น...แอบมองเห็นคุณค่า...คนอย่างเธอ

หทัยกาญจน์

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

Music, คันไถ, พิมพ์วาส, Design with love ᵔᴥᵔ, amika29, อริญชย์, ไม่รู้ใจ

ข้อความนี้ มี 7 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า

อักษราจารึก รักผลึกตรึกตรองคำ
ร้อยเรียงเคียงคู่ธรรม ศาสตร์ศิลป์ร่ำลำ

Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s