มีดธรรมดาคิดว่าผ่ามิได้
คงต้องไปยืมขวานท่านรามสูร
อ่านหนังสือจำได้ตอนไฮสคูล
ที่ลำพูนไงเล่าครั้งเก่านั้น
จึงวิ่งไปคว้าแก้วตราแมวน้ำ
มันนอนคว่ำยังใหม่ในครัวฉัน
ปีนหลังคาโดยไวไปฉับพลัน
เมขลาขาสั่น...มันสูงจริง
ชูแก้วสวยใบใสหมายมาล่อ
รามสูรอย่ารอขออย่านิ่ง
โปรดยื่นขวานท่านมาอย่าประวิง
แลกกับแก้วใสปิ้งทิ้งขวานมา
แกงฯจะเอาขวานมาผ่าขนุนเนื้อ
มิน่าเชื่อทำไมใหญ่หนักหนา
มีดมีอยู่เกรดต่ำแสนธรรมดา
อยากจะผ่า...ขนุนคุณ(พี่)รพี...
---สะเลเต---
คงต้องไปยืมขวานท่านรามสูร
อ่านหนังสือจำได้ตอนไฮสคูล
ที่ลำพูนไงเล่าครั้งเก่านั้น
จึงวิ่งไปคว้าแก้วตราแมวน้ำ
มันนอนคว่ำยังใหม่ในครัวฉัน
ปีนหลังคาโดยไวไปฉับพลัน
เมขลาขาสั่น...มันสูงจริง
ชูแก้วสวยใบใสหมายมาล่อ
รามสูรอย่ารอขออย่านิ่ง
โปรดยื่นขวานท่านมาอย่าประวิง
แลกกับแก้วใสปิ้งทิ้งขวานมา
แกงฯจะเอาขวานมาผ่าขนุนเนื้อ
มิน่าเชื่อทำไมใหญ่หนักหนา
มีดมีอยู่เกรดต่ำแสนธรรมดา
อยากจะผ่า...ขนุนคุณ(พี่)รพี...
---สะเลเต---
ลำบากแท้ แม่คุณ ลงทุนสูง
เพียงหมายมุ่ง ขวานงาม เหล็กน้ำพี้
ปีนหลังคา ขาแกว่ง แรงไม่ดี
แก้วใสสี ล่อยุ ปศุราม
หากมืดหน้า ตาบวม ลืมสวมแว่น
ขวานลิ่วแล่น เร็วลึก ฮึกเหิมห่าม
ไม่ติดเบรค เมขลา ผกางาม
ต้องเอาความ เพริศพริ้ง ทิ้งเพราะเรา
รีบไต่หลัง สังกะสี มานี่เถิด
ก่อนจะเกิด ฟ้าร้อง-แลบหมองเศร้า
แก้วใสหม่น โยนลง ตรงเบาเบา
ส่วนตัวเจ้า โดดทุ่ม ขออุ้มเอง
ไม่ต้องควาน ขวานงาม ใช้จามผ่า
ขอพึ่งพา หมอณัช เธอตัดเก่ง
หวาน ล่อน กรอบ ขบมัน กันครื้นเครง
ขนุนน้อย ห้อยโตงเตง อย่าเฉ่งเลย
รพีกาญจน์ 59
เพียงหมายมุ่ง ขวานงาม เหล็กน้ำพี้
ปีนหลังคา ขาแกว่ง แรงไม่ดี
แก้วใสสี ล่อยุ ปศุราม
หากมืดหน้า ตาบวม ลืมสวมแว่น
ขวานลิ่วแล่น เร็วลึก ฮึกเหิมห่าม
ไม่ติดเบรค เมขลา ผกางาม
ต้องเอาความ เพริศพริ้ง ทิ้งเพราะเรา
รีบไต่หลัง สังกะสี มานี่เถิด
ก่อนจะเกิด ฟ้าร้อง-แลบหมองเศร้า
แก้วใสหม่น โยนลง ตรงเบาเบา
ส่วนตัวเจ้า โดดทุ่ม ขออุ้มเอง
ไม่ต้องควาน ขวานงาม ใช้จามผ่า
ขอพึ่งพา หมอณัช เธอตัดเก่ง
หวาน ล่อน กรอบ ขบมัน กันครื้นเครง
ขนุนน้อย ห้อยโตงเตง อย่าเฉ่งเลย
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
