.jpg)
ผู้แต่ง : แม่ใบบัว
คนเหงาคนหนึ่งที่คิดถึงเธอ
เฝ้าพร่ำเพ้อบ่นหาเวลาเหงา
ลืมแล้วหรือความรักระหว่างเรา
ยิ่งนานเนาเหงาในจิตคิดละเมอ
เมื่อเหงาก็ยิ่งหงอยน้อยใจนัก
เคยได้ทักถามหาอยู่เสมอ
แต่วันนี้ไร้ซึ่งเงาของเธอ
ถ้าได้เจอความเหงาเบาไปครัน
เธอนั้นเป็นคนแรกได้รู้จัก
มาถามทักเรื่องราวเกี่ยวกับฉัน
แล้วก็ได้เป็นมิตรและผูกพันธ์
จากเพื่อนกันเป็นคนรักพิงพักใจ
แต่วันนี้เธอทิ้งไปให้ฉันเหงา
ไม่เหลือเงาเธอจากฉันไปแห่งไหน
แม้คำลาสักนิดไม่เหลือไว้
ทิ้งฉันให้ความเหงาเข้าครอบงำ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
