แสนเจ็บปวดรวดช้ำระกำหนัก
กายประจักษ์จมูกหูดูโดนสิน
กลับนครโรมคัลผันคำยิน
ให้ภูมินทร์เชษฐาว่าความแค้น
ทศกรรฐ์ว่า
"บอกพี่มาน้องสำฯ ใครทำเจ้า"
นางยักษ์เอาแต่ร้องฟ้องความแค่น
ว่าลักษณ์รามขามข่มให้ตรมแทน
ความรักแสนที่มอบกลับตอบช้ำ
สำมนักขาว่า
"ข้านั้นเดินโดดเดี่ยวเที่ยวกลางป่า
มันเกี้ยวพาราสีน้องพี่หนำ
ข้าไม่ตอบชอบด้วยช่วยกันทำ
มันก็กล้ำตัดทีนสินมือมา"
พระยาขรว่า
"เหม่ เหม่! ไอ้มนุษย์สุดบังอาจ
จะพิฆาตให้เกลี้ยงเยี่ยงหมูหมา
มิให้เป็นเช่นตอแค้นคอกา"
ขุนขรว่า "จัดทัพไปจับมัน"
.......................................................................................
มาร่ายยาวกล่าวเกริ่นเชิญขบคิด
แท้เทียวจิตใจหญิงลิงยังขัน
คิดแย่งชายหมายคู่ชู้ชีวัน
เข้าตบตีเชิงชั้นหวั่นเรื่องจริง
ยังปากพร่อยอ่อยเหยื่อเชื่อมิได้
แท้ความไขกลับกลอกหลอกเสียยิ่ง
หวั่นหวั่น โลกยุคใหม่ให้ประวิง
นี่หรือหญิง คบได้ ไม่จีรัง
กายประจักษ์จมูกหูดูโดนสิน
กลับนครโรมคัลผันคำยิน
ให้ภูมินทร์เชษฐาว่าความแค้น
ทศกรรฐ์ว่า
"บอกพี่มาน้องสำฯ ใครทำเจ้า"
นางยักษ์เอาแต่ร้องฟ้องความแค่น
ว่าลักษณ์รามขามข่มให้ตรมแทน
ความรักแสนที่มอบกลับตอบช้ำ
สำมนักขาว่า
"ข้านั้นเดินโดดเดี่ยวเที่ยวกลางป่า
มันเกี้ยวพาราสีน้องพี่หนำ
ข้าไม่ตอบชอบด้วยช่วยกันทำ
มันก็กล้ำตัดทีนสินมือมา"
พระยาขรว่า
"เหม่ เหม่! ไอ้มนุษย์สุดบังอาจ
จะพิฆาตให้เกลี้ยงเยี่ยงหมูหมา
มิให้เป็นเช่นตอแค้นคอกา"
ขุนขรว่า "จัดทัพไปจับมัน"
.......................................................................................
มาร่ายยาวกล่าวเกริ่นเชิญขบคิด
แท้เทียวจิตใจหญิงลิงยังขัน
คิดแย่งชายหมายคู่ชู้ชีวัน
เข้าตบตีเชิงชั้นหวั่นเรื่องจริง
ยังปากพร่อยอ่อยเหยื่อเชื่อมิได้
แท้ความไขกลับกลอกหลอกเสียยิ่ง
หวั่นหวั่น โลกยุคใหม่ให้ประวิง
นี่หรือหญิง คบได้ ไม่จีรัง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
