ชีวิตมิได้ผูกติดไว้กับนาฬิกา
ให้วันเวลากำหนดทางเดินของลมหายใจได้
นาฬิกามีดีอะไร มีค่าเท่าไร ฉันไม่มี ไม่รู้
เสียงความรักแผ่วเบาราวใบไม้ร่วง
บางครั้งดังสะท้านปานฟ้าผ่า
เสียงคนที่เรารัก หวานซึ้งตรึงใจเสมอ
ฟ้าลิขิตให้เราได้พบกัน อยู่ร่วมกัน
แหละแล้ว ในที่สุดต้องจากกัน
ความเปลี่ยนแปลง คือ นิรันดร์
...รพีกาญจน์...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
