ครั้นอักษรซ่อนนำคำหวั่นไหว
ส่งความนัยมาแแอบแนบใจเปลี่ยว
กลอนมาผ่านพจน์ไม่นั่นมั่นไหมเกลียว
หรือแค่เกี้ยวแล้วจากลาพาให้รอ
เหมือนลงพิษฤทธิ์ฝังสั่งใจข้าฯ
โอ้กานดาลั่นคำช้ำใจหนอ
ไฉนปิดฉากเราเฝ้าพะนอ
ฉันมีค่า มากพอไหม ในใจนาง
ศศิธรร่อนคำให้จำจาก
เธอก็ฝากรอยไหม้บ้่ให้ห่าง
อักษรรักพิษกลอนทอนเป็นลาง
ก็จับวางพิษกานท์ลงจารเรา
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
