หักดิบ
...................
ในคืนที่ดื่นดึกอย่างลึกลับ
นั่งอยู่ในมุมอับกับความฝัน
ตวงตาที่แข็งขืนเฝ้ายืนยัน
สู่ห้วงอันสงบ, ได้พบเจอ
พัดลมเก่าหมุนเคว้งวังเวงจิต
ก่อนชีวิตคิดหามาเสนอ
ลมหายใจตอนดึกนึกละเมอ
แอบเพ้อเจ้อหลายหน, อยู่คนเดียว
คงจะผ่านคืนค่ำอย่างลำบาก
ต้องออกจากเพื่อนเก่า เราเปล่าเปลี่ยว
สายลมหนาวผ่านนิ่งเสียจริงเชียว
ดั่งคมเขี้ยวจ้องกัด, อึดอัดนาน
สัมผัสแรกที่รู้สึกคือนึกหวั่น
ผ่านมาอีกหลายวันสั่นสะท้าน
รู้สึกถึงการรอทรมาน
เกิดอาการลงแดง, ทิ่มแทงใจ
ม่านดวงตาพิโรธเหมือนโกรธจัด
จนอึดอัดแน่นิ่งไม่ติงไหว
ลมหายใจสุดท้ายแทบหายไป
เหมือนอยู่ในดงหนาม, มาหยามกาย
ลมล่องลอยอ้อยอิ่งทุกสิ่งพัด
คืนบำบัดหรี่แสงอ่อนแรงหาย
จนขวัญหนีดีฝ่อต่อความตาย
ตั้งแต่บ่ายจนค่ำ, แสนกล้ำกลืน
นับตั้งแต่วินาทีที่เดินจาก
ยอมลำบากอยากลองแม้ต้องฝืน
ไม่อยากตกเป็นทาสประกาศยืน
พรุ่งนี้ตื่นขึ้นใหม่, คงไม่เอา.
.......................
นั่งอยู่ในมุมอับกับความฝัน
ตวงตาที่แข็งขืนเฝ้ายืนยัน
สู่ห้วงอันสงบ, ได้พบเจอ
พัดลมเก่าหมุนเคว้งวังเวงจิต
ก่อนชีวิตคิดหามาเสนอ
ลมหายใจตอนดึกนึกละเมอ
แอบเพ้อเจ้อหลายหน, อยู่คนเดียว
คงจะผ่านคืนค่ำอย่างลำบาก
ต้องออกจากเพื่อนเก่า เราเปล่าเปลี่ยว
สายลมหนาวผ่านนิ่งเสียจริงเชียว
ดั่งคมเขี้ยวจ้องกัด, อึดอัดนาน
สัมผัสแรกที่รู้สึกคือนึกหวั่น
ผ่านมาอีกหลายวันสั่นสะท้าน
รู้สึกถึงการรอทรมาน
เกิดอาการลงแดง, ทิ่มแทงใจ
ม่านดวงตาพิโรธเหมือนโกรธจัด
จนอึดอัดแน่นิ่งไม่ติงไหว
ลมหายใจสุดท้ายแทบหายไป
เหมือนอยู่ในดงหนาม, มาหยามกาย
ลมล่องลอยอ้อยอิ่งทุกสิ่งพัด
คืนบำบัดหรี่แสงอ่อนแรงหาย
จนขวัญหนีดีฝ่อต่อความตาย
ตั้งแต่บ่ายจนค่ำ, แสนกล้ำกลืน
นับตั้งแต่วินาทีที่เดินจาก
ยอมลำบากอยากลองแม้ต้องฝืน
ไม่อยากตกเป็นทาสประกาศยืน
พรุ่งนี้ตื่นขึ้นใหม่, คงไม่เอา.
.......................
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
