"ร้อยเพลงกานท์?"
๐
๐ เจ้าเขินพี่ที่มองจ้องด้วยรัก
เจ้าเขินพักตร์รักที่คำพี่ไข
รักพี่แล้วแก้วตาหลบหน้าไย
หลงพี่ไซร้ไยมาหลบหน้ายัน
๐ ฤทัยเจ้าเล่าตอนอ่านกลอนอยู่
ฤทัยจู่รู้ได้เปี่ยมไฟฝัน
จึงหลงยิ้มพริ้มผุดดุจห้วงจันทร์
เนื้อตัวสั่นพลันช่วงดุจห้วงจริง
๐ พี่ร่างถ้อยร้อยดูด้วยรู้จัก
พี่ร่างถักรักคล้องแด่น้องหญิง
จดจำคำย้ำพจน์บทอุ่นอิง
พี่ย้ำสิ่งจริงรสบทอุ่นไอ
๐ แอบตัวตนหม่นคว้างอย่างหลบซ่อน
แอบตัวตอนอรนั้นพลันหลับใหล
กอดสัมผัสปัดเป่าเล่าแค่ไกล
เคียงชิดใกล้ได้แต่เล่าแค่กลอน
๐ ส่งความรักภักดีปรี่เคียงขวัญ
ส่งความร้อยเรียงนั้นปันถึงหมอน
หลับฝันดีศรีพราวอย่าร้าวรอน
ยิ้มอ่อนอ่อนอรนิทราอย่าร้าวราน
๐ ระหว่างรื่นรักนี้อย่ามีเหงา
ระหว่างเราเงาพี่นี้รอบด้าน
เจ้าร่างฝันกลั่นถ้อยร้อยเพลงกานท์
พี่แอบสานงานเปล่งร้อยเพลงกลอน..
ระนาดเอก
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
