จะเขียนกลอนให้สนุกและสุขสันต์
ต้องรู้ฉันทลักษณ์ตระหนักก่อน
เป็นแบบอย่างดีงามตามขั้นตอน
ดูคำสอน,ศึกษา,ที่ว่าไว้
รู้จักกฏ,กติกา,ตำราที่
กำหนดมีเข้าออกบ่งบอกให้
ใส่อารมณ์ผสมผสานที่พล่านใน
ปล่อยออกไปให้หมดที่กด,กำ
ขออย่างเดียวคำหยาบ,คำสาปแช่ง
คำรุนแรงแต่งไปคนไม่ขำ
คำสุภาพอ่อนหวานจงหว่านนำ
ใช้ถ้อยคำนุ่มนวลให้ชวนมอง
ค่อยเขียนตามสบายที่ใจคิด
ค่อยลิขิตผิดพลั้งระวังพร่อง
ให้ลื่นไหลใส่คำถูกทำนอง
ลอยละล่องร่าเริงบันเทิงใจ
ยังมิใช่บัณฑิตอย่าคิดมาก
จะยุ่งยากเยิ่นเย้อจนเบ้อใบ้
เขียนไปเถิดอยากเขียนอะไรไป
รักสดใส,เศร้าสร้อย,ปล่อยมาเลย
"ปรางค์ สามยอด"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
