เฮือกสุดท้ายวายวางล้มร่างซบ
เลือดไหลกลบ-ลบกลายสลายหวัง
อุ้มลูกน้อยกลอยใจไม่จีรัง
แม่จะหลั่งเลือดนองเพื่อป้องภัย
กู่สุดเสียงเพียงเพรียกเฝ้าเรียกฝูง
กายพยุงหยัดยืนทนฝืนไหว
ส่งให้เจ้าเข้าถึงซึ่งทางไกล
แม่จำใจไปแล้วเจ้าแก้วตา
ตาดวงน้อยละห้อยไห้อาลัยแม่
ดังดวงแดดับดิ้นสิ้นสังขา
แม่ก็เพรียกเรียกคำร่ำวาจา
ว่าลูกจ๋าแม่พรากจะจากไกล
อาดูรเศร้าเร้าทรวงแสนห่วงนัก
สุดจะหักอาวรณ์ตอนโหยไห้
น้ำนมหยดลูกซดให้ชื่นใจ
เฮือกสุดท้ายแม่กลั้นกายสั่นเทา
เมื่อเจ้าอิ่มยิ้มฝืนกลืนน้ำเนตร
ส่งให้พ้นขอบเขตภัยคนเขลา
ปริ่มน้ำตาลาร่วงเขาช่วงเอา
ชีพแม่เจ้าจรพรากจาก-อกเอย
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
