สัมผัสรักไม่ติดต้องคิดหนัก
ก็เพราะเธอไม่รักไม่เอาเรื่อง
สัมผัสได้แต่เหงาช่างเปล่าเปลือง
ไม่ประเทืองอารมณ์ตรมอุรา
สัมผัสกลอนอกหักตอนรักคุด
เจ็บที่สุดสุดช้ำสมน้ำหน้า
เพ้อรำพันกลอนเศร้าเคล้าน้ำตา
เหมือนคนบ้าเมามายรักคลายคลอน
สัมผัสระหว่างบทคงหมดค่า
ก็เพราะว่าเธอไม่ซึ้งถึงอักษร
ที่ฉันเขียนย้ำย้ำพร่ำวิงวอน
ทุกบทกลอนทุกสัมผัสไม่รัดใจ
น่าสงสารป๋าฮ็อทจะน๊อตหลุด
เพราะรักคุดคนงามติดตามใกล้
โถ ก็คนหูหนวก ตาบอด,ไง
ทั้งบ้า,ใบ้,รักไม่เป็นไม่เห็นทาง
ป๋าจงเก็บหัวใจให้ที่บ้าน
แล้วทำงานหาเงินไม่เดินว่าง
ให้เธอนั่งนับขวดที่ดวดวาง
จะรู้ว่า แม่นาง นั้นรักจริง
"ปรางค์ สามยอด"
รักดอกจึงหยอกเย้า นะครับป๋า
เพราะรักคุดคนงามติดตามใกล้
โถ ก็คนหูหนวก ตาบอด,ไง
ทั้งบ้า,ใบ้,รักไม่เป็นไม่เห็นทาง
ป๋าจงเก็บหัวใจให้ที่บ้าน
แล้วทำงานหาเงินไม่เดินว่าง
ให้เธอนั่งนับขวดที่ดวดวาง
จะรู้ว่า แม่นาง นั้นรักจริง
"ปรางค์ สามยอด"
รักดอกจึงหยอกเย้า นะครับป๋า
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
