Re: ๐๐๐ ~ สงสารเธอ ~ ๐๐๐
ชุมชน บ้านกลอนไทย ชุมชนสำหรับคนไทยผู้รักกลอน
29 เมษายน 2024, 12:25:PM *
ยินดีต้อนรับคุณ, บุคคลทั่วไป กรุณา เข้าสู่ระบบ หรือ ลงทะเบียน

เข้าสู่ระบบด้วยชื่อผู้ใช้ รหัสผ่าน และระยะเวลาในเซสชั่น

กด Link เพื่อร่วมกิจกรรม ผ่านFacebook (หรือกดปุ่มสมัครสมาชิกด้านบน)
 
ผู้เขียน หัวข้อ: ๐๐๐ ~ สงสารเธอ ~ ๐๐๐  (อ่าน 9545 ครั้ง)
บ้านริมโขง
Special Class LV6
นักกลอนเอกแห่งวังหลวง

******

คะแนนกลอนของผู้นี้ 869
ออฟไลน์ ออฟไลน์

เพศ: ชาย
กระทู้: 2,026



« เมื่อ: 26 มิถุนายน 2011, 05:13:PM »


อุ๊ยต๊ายตาย ว๊ายกรี๊ด ปรี๊ดขึ้นหมอง
ไม่หันมอง ยังถองซ้ำ ทำเย้ยหยัน
ว่าเขาแก่ แต่ตัวเก่า เฒ่าเหมือนกัน
อ้างไม่หัน ไม่ทันเห็น เลนส์ตายาว

ว่าแล้วก็ ขอเม้าท์ พ่อเฒ่าโขง
ทำพูดโยง โครงชีวิต ลิขิตร้าว
ต้องสู้ทน พ้นผ่าน กาลทุกคราว
เป็นรอยราว แผลทั่ว ทั้งตัวกาย

แต่จริงไซร้ ให้โดนแกล้ง แยงขัดขา
ที่ผ่านมา ไม่คิดช่วย ซวยจนได้
จึงหกล้ม ซมลูกรัง แทบคลั่งตาย
พร้อมด้วยไม้ หน้าสาม ตามบรรเลง

ฉันไม่ยอม พร้อมมีดฟัน ยันที่หน้า
ต้องนำพา ให้พ้น คนข่มเหง
โดยเฉพาะ บ้านริมโขง เดินโตงเตง
คิดเอาเอง ว่าใครแน่ ที่แพ้ไป....


 หัวเราะเยาะ แบร่ๆ ชอบใจๆ อารมณ์ดีร้องเพลง


มาขอยอมประนอมโทษจงโปรดเถิด
อย่าเตลิดด้วยขุ่นวุ่นเหลวไหล
กำลังเศร้าสงสารซ่านดวงใจ
ด้วยเยื่อใยยังมีที่กังวล

บ้านริมโขงเหย้าแหย่แค่เล่นเล่น
อย่าเก็บเป็นอารมณ์ระทมหม่น
เขียนสนุกซุกภาษาพาซุกซน
หวังให้ตนพ้นเศร้าความเหงาคลาย

อาจไม่เข้าบรรยากาศที่วาดแต่ง
คนอาจแช่งไม่สมอารมณ์หมาย
เราอาจหลงเป้าวางอย่างเสียดาย
เลยขอพ่ายไม้หน้าสามจากทรามวัย

ขอโทษคร๊าบบ ยอมแพ้แล้วจ้า

ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :

ยามพระอาทิตย์อัสดง, ~ นายใบชา ~, ไพร พนาวัลย์, รพีกาญจน์

ข้อความนี้ มี 4 สมาชิก มาชื่นชม
บันทึกการเข้า


Email:
Powered by SMF 1.1.2 | SMF © 2006-2007, Simple Machines LLC | Thai language by ThaiSMF
s s s s s