......ดอกประดู่..โรย..ไล้.....................ทุรแดน


...นับหมื่นดอกจักบานแทน............กอบกู้


...รอยหยามหมื่นเสียดแคลน..........ตรึงแน่น


...คนโฉดเขลาเจ้าจงรู้..........เจ็บนี้" เรา " จำ



.................................................................





......แล้ว...จะทน...มัน..ทำไม

...เมื่อก่อการณ์...ใดใด...ไร้เหตุผล

...ย่ำยีแผ่นดินนี้....เหมือนไม่ใช่..คน

...อัปมงคล...จากความเชื่อ...เหลือจะเดา

......สังเวย..เลือด..เนื้อ....เพื่ออะไร...ก็ไม่รู้

...
ฝากแปะนะจ๊ะ