.jpg)
ดิน..ไร้ฝนหล่นพรมบ่มความชื้น
ไม่..อาจฟื้นตื่นแตกแทรกระแหง
อาจ..ผุลงผงคลีธุลีแดง
ขาด..ซึ่งแหล่งพืชพันธุ์ธัญญ์จำเริญ
น้ำ..ขาดแคลนแร้นแค้นในแดนถิ่น
ยาม..ไร้สิ้นธารแหล่งแห้งขอดเขิน
หน้า..เหมันต์พลันเศร้าเหงาเหลือเกิน
แล้ง..เผชิญให้ห่อเหี่ยวเปลี่ยววิญญาณ์
น้ำใส ใจจริง กลิ้งกลอก หลอกลวง
ไม่..อาจฟื้นตื่นแตกแทรกระแหง
อาจ..ผุลงผงคลีธุลีแดง
ขาด..ซึ่งแหล่งพืชพันธุ์ธัญญ์จำเริญ
น้ำ..ขาดแคลนแร้นแค้นในแดนถิ่น
ยาม..ไร้สิ้นธารแหล่งแห้งขอดเขิน
หน้า..เหมันต์พลันเศร้าเหงาเหลือเกิน
แล้ง..เผชิญให้ห่อเหี่ยวเปลี่ยววิญญาณ์
น้ำใส ใจจริง กลิ้งกลอก หลอกลวง
ใส...รินรดดินมาช่างสุขแสน
ใจ...ของเธอช่างโหดร้ายไม่คลายแคลน
จริง...ใจแค้นเธอทำพี่ช้ำทรวง
กลิ้ง...กลอกหลอกลวงเล่นลิ้นมิสิ้นซาก
กลอก...เพราะปากฝากคำซ้ำห่วงหวง
หลอก...ตัวพี่ทนทุกข์ไร้คู่ควง
ลวง..เจ้าลวงหลอกให้พี่นี้ตรอมตรม
ริน ดอนบูรพา
๒๒ ส.ค. ๕๕
รักพี่ หนีแม่ รักแท้ หนีพ่อ
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
