ด้วยเพรงบุญหนุนให้มาได้พบ
แต่กลับสบรอยบาปเพรงสาปขวาง
พันธนาชีวินจนสิ้นทาง
ให้ต้องร้างลากันสุดดั้นดึง
สายใยเคยม้วยปลายมาคลายบ่วง
มิอาจพ่วงผูกกันเพียงฝันถึง
เจ็บเพราะใจย้อนย้ำครวญคำนึง
แต่เพียงหนึ่งแนบชิดสนิททรวง
กี่ภพชาติปราศชนม์แม้วนวัฏฏ์
ขอวางสัตย์สัญญาฝากฟ้าสรวง
วอนเทพแถนได้สดับรับคำบวง
กี่รอบกาลผ่านล่วงขอทวงรัก
แม้ชาตินี้แคล้วคลาดนิราศร้าง
ตราบวายวางสังขารถึงกาลปรัก
ทั้งเจตจินต์วิญญาณมิรานภักดิ์
จะจำหลักผ่านภพจวบสบกัน
คำกรองเผยความนัยจากใจหนึ่ง
ยังหวานซึ้งตรึงทรวงลามล่วงขวัญ
ว่าหมายรอชั่วกัปนับอนันต์
เป็นนิรันดร์แห่งจินต์ถวิลปอง
หากบุญเคยร่วมสร้างแต่ปางก่อน
ผูกอาวรณ์อาลัยมัดใจสอง
ย่อมมีวันร่วมเรียงเคียงประคอง
ด้วยใยคล้องรัดล่ามฝ่าข้ามกาล
ชาตินี้เขตคั่นขวางกั้นกลางอยู่
ต้องทนสู้กล้ำกลืนฝืนสังขาร
ตราบสิ้นร่างรานชนม์ล่วงพ้นวาร
ขอพ้นผ่านขวากขวางร่วมทางเดิน
วลีลักษณา
๕ มิถุนายน ๒๕๕๔
แต่กลับสบรอยบาปเพรงสาปขวาง
พันธนาชีวินจนสิ้นทาง
ให้ต้องร้างลากันสุดดั้นดึง
สายใยเคยม้วยปลายมาคลายบ่วง
มิอาจพ่วงผูกกันเพียงฝันถึง
เจ็บเพราะใจย้อนย้ำครวญคำนึง
แต่เพียงหนึ่งแนบชิดสนิททรวง
กี่ภพชาติปราศชนม์แม้วนวัฏฏ์
ขอวางสัตย์สัญญาฝากฟ้าสรวง
วอนเทพแถนได้สดับรับคำบวง
กี่รอบกาลผ่านล่วงขอทวงรัก
แม้ชาตินี้แคล้วคลาดนิราศร้าง
ตราบวายวางสังขารถึงกาลปรัก
ทั้งเจตจินต์วิญญาณมิรานภักดิ์
จะจำหลักผ่านภพจวบสบกัน
คำกรองเผยความนัยจากใจหนึ่ง
ยังหวานซึ้งตรึงทรวงลามล่วงขวัญ
ว่าหมายรอชั่วกัปนับอนันต์
เป็นนิรันดร์แห่งจินต์ถวิลปอง
หากบุญเคยร่วมสร้างแต่ปางก่อน
ผูกอาวรณ์อาลัยมัดใจสอง
ย่อมมีวันร่วมเรียงเคียงประคอง
ด้วยใยคล้องรัดล่ามฝ่าข้ามกาล
ชาตินี้เขตคั่นขวางกั้นกลางอยู่
ต้องทนสู้กล้ำกลืนฝืนสังขาร
ตราบสิ้นร่างรานชนม์ล่วงพ้นวาร
ขอพ้นผ่านขวากขวางร่วมทางเดิน
วลีลักษณา
๕ มิถุนายน ๒๕๕๔
อดีตชาติมาดหมายปรายปะสบ
แค่เพียงพบจบขาดสวาทเหิน-
ห่างรอยรักภักดิ์นี้ที่เผชิญ
สิ้นทางเดินเพลินยลจำนนยอม
แม้ชาตินี้มีรักภักดิ์อีกหน
ก็จำทนจนใจด้วยไม่พร้อม
ทางแห่งเราเหงาจิตให้ติดตรอม
ถึงถนอมรักไว้ไม่เสื่อมคลาย
ขอบนบานผ่านฟ้าสักคราหน
โปรดจงดลมนตร์ขลังดังมานใฝ่
ขอสบรักหนักนวลเป็นตรวนทัย
ตราบต่อไปชั่วกัปป์นับนิรันดร์
จึงตั้งจิตสัตยาอธิษฐาน
ที่บนบานผ่านถ้อยร้อยเรียงนั้น
แม้นชาตินี้ยังมิสบใช่จบกัน
ภพหน้านั้นพลันถึงยังตรึงตรา
ขอสองใจใฝ่สานสมานรัก
ด้วยตระหนักรักซึ้งคนึงหา
ยังมั่นคงตรงแน่วแก้วกานดา
แม้เพลาผ่านล่วงยังห่วงใย
ฟ้าจงดลยลเจ้าให้เคล้าเคียง
เทพไท้เพี้ยงสงสารข้าฯ ขานไข
ถ้อยจำนรรจ์ผ่านกาลมานานไกล
ขอจงได้สบรักที่ภักดิ์ที
ข้าคอยรอต่อไปอีกร้อยชาติ
ขอปรามาสเพียงองค์อนงค์ฺศรี
ให้แช่มชื่นรื่นรมย์สมฤดี
ดังพาทีทุกชาติไม่คลาดครา ฯ
~* ปุถุชน ฅนธรรมดา *~
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
