.jpg)
ถูกกระทำซ้ำซ้ำย้ำแผลเก่า
เกินจะเอามาเก็บเหน็บข้างฝา
รอยระบมบาดแผลใครแลมา
เต็มทั่วทั้งกายาน่าละอาย
ไม่เคยจำย้ำเตือนเหมือนย้ำยุ
ร่างแทบปรุทะลุเลยไม่เคยหมาย
ยังเดินหน้าหาฝันก่อนวันตาย
รวมใจกายหมายสู้หาคู่เคียง
จนยับเยินเกินแล้วในแนวหวัง
จนเพพังหลั่งโลมตระโบมเสียง
จนหายใจแผ่วล้าฟ้าลำเอียง
จนเหลือเพียงรอยสะท้าน..จากมานตน
เกินจะเอามาเก็บเหน็บข้างฝา
รอยระบมบาดแผลใครแลมา
เต็มทั่วทั้งกายาน่าละอาย
ไม่เคยจำย้ำเตือนเหมือนย้ำยุ
ร่างแทบปรุทะลุเลยไม่เคยหมาย
ยังเดินหน้าหาฝันก่อนวันตาย
รวมใจกายหมายสู้หาคู่เคียง
จนยับเยินเกินแล้วในแนวหวัง
จนเพพังหลั่งโลมตระโบมเสียง
จนหายใจแผ่วล้าฟ้าลำเอียง
จนเหลือเพียงรอยสะท้าน..จากมานตน
"บ้านริมโขง"
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
