ยามทุกข์ท้อทรมานรอนรานกล่าว
บ้างบางคราวหนาวเหน็บเกินเก็บไหว
คล้ายดั่งเพลิงร้อนรุมเข้าสุมใจ
ยังหวนไห้ในรักยากหักลา
อยากตะกายหน่ายหนีสักกี่ครั้ง
แต่เหมือนดังฝังจำคร่ำครวญหา
ดอกรักโรยร่วงหล่นหม่นอุรา
หมดแรงล้าคว้าหวังให้ยั้งยล
ไม่รู้ใจ
บ้างบางคราวหนาวเหน็บเกินเก็บไหว
คล้ายดั่งเพลิงร้อนรุมเข้าสุมใจ
ยังหวนไห้ในรักยากหักลา
อยากตะกายหน่ายหนีสักกี่ครั้ง
แต่เหมือนดังฝังจำคร่ำครวญหา
ดอกรักโรยร่วงหล่นหม่นอุรา
หมดแรงล้าคว้าหวังให้ยั้งยล
ไม่รู้ใจ
เจ็บทุกครั้งหัวใจยังไม่ชิน
ยังถวิลคิดหามาทุกหน
เจ็บด้านชาร้าวรวดปวดกมล
แต่ยังทนคมรักที่ปักลง
เหมือนจะชินความรักที่มักลวง
เหมือนอยู่ห้วงบ่วงเล่ห์เสน่ห์หลง
เหมือนความฝันผันหวนนวลอนงค์
แหลกเป็นผงป่นสลายมลายไป
พระอาทิตย์อัสดง
ยังถวิลคิดหามาทุกหน
เจ็บด้านชาร้าวรวดปวดกมล
แต่ยังทนคมรักที่ปักลง
เหมือนจะชินความรักที่มักลวง
เหมือนอยู่ห้วงบ่วงเล่ห์เสน่ห์หลง
เหมือนความฝันผันหวนนวลอนงค์
แหลกเป็นผงป่นสลายมลายไป
พระอาทิตย์อัสดง
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
