ศิราณี หวังสอน น้อง"คันไถ"
เหตุไฉน ใยจึงพร่ำ ทำนาเก่ง
ไถดะมั่ว ทั้วไป ไม่ยำเกรง
ไถละเลง จนสิ้น ดินนาดี
"คันไถ" หักมีใคร ไหนจะบอก
ไถ่ช้ำชอก เพราะหญิง เขาชิงหนี
สู้ถนอม บมรัก เพียรภักดี
ไถคันนี้ แสนบอบช้ำ ระกำทรวง
"คันไถ" ไม้ เก่าไป ใครก็ทิ้ง
เหมือนใจหญิง เก่าไป ไหนจะควง
ไถสุดช้ำ หญิงพร่ำ น้ำคำลวง
มิเคยห่วง แลอาลัย "คันไถ" เดิม
มีบ้างไหม หญิงใด ในความคิด
หวังเป็นมิตร "คันไถ" มิใช่เสริม
เหยียบและย่ำ ช้ำใจ ยิ่งช้ำเติม
ไหนริเริ่ม ซ้อมไถใหม่ ให้มิมี
ศิราณี พี่ท่าน ขันอาสา
หวังเหยียวยา "คันไถ" ให้ เผยวาจี
กระทู้ตั้ง ระบายทุกข์ ดุษฎี
หวังจะมี เพื่อนเมตตา มาช่วยทัน
..... คันไถไม้เก่าๆ สาวเจ้าทิ้ง ใครจะแลเหลียว...
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
