...ไม้มะยม..


.......เหน็บกระบี่สี่เล่มเต็มพิกัด

...พร้อมหอกซัด...ง้าว...ธนู....สู้มิถอย

...ฟื้นจรยุทธเคยศึกษา ณ ฮานอย

...แล้วค่อย ค่อยปีนขึ้นนั่งหลังอาชา

......มโนมัยห้อตะบึงถึง " ง้อไบ๊
.
...ละลานใจล้วนเมธี....มีปัญหา...เอ๊ยยยยมีคาถา

...เหมือน สอ.สอ และส.อวอ ....ทั้งสภา

...จึงจอดม้าแล้วเผ่นโผนโจนทะยาน

......หันประสบพบพักตราแห่ง " ซาหมวย "

...ก็งงงวยด้วยลีลาที่อาจหาญ

...ทั้งกวี คีตยุทธสุดชำนาญ

...โอวววววนงคราญพิมพ์นี้หนอที่รอยล

......จึงน้าวศรนาม..ดอกเหมย...เชยสู่ฟ้า

...ยิงผกาให้โปรยปรายดุจสายฝน

...กลีบเกสรพรูพร่างข้างนฤมล

...เพียงหวังผลให้โฉมฉันหันมาแล


...หมายเหตุ..นะจ๊ะพี่น้อง...ชื่อไม้มะยมตั้งขึ้นเพราะคิดถึงคุณยาย...คิดถึงรอยก้านมะยม..๑ก้านบ้าง๓ก้านบ้างแล้วแต่ความดื้อความซน...