.jpg)
ชื่อบทกลอน ... ในความทรงจำ ตลอดไป
ผู้แต่ง ... กล่องความทรงจำ
คงเป็นวัน สุดท้าย ได้พบหน้า
และต่อไป คงไม่มีแล้ว แววตาคู่ใสใส
ไม่มีแล้ว คำพูดพร่ำ ที่คอยเฝ้าย้ำ ว่าห่วงใย
ครั้งสุดท้าย ของอุ่นไอ ... คือกอดได้เพียงร่างกาย แต่ความรู้สึกของยาย...ไม่มี
อยากย้อนเวลา กลับไป ในวัยเด็ก
ตอนเล็กเล็ก เติบใหญ่ จนวัยนี้
มีแต่ยาย อยู่ใกล้ใกล้ เป็นกำลังใจทุกนาที
เป็นทั้งพ่อและแม่ ที่แสนดี ....
เป็นคนที่ ทุกวินาที มีแต่ความหวังดีให้เรา ตลอดมา
เป็นครั้งสุดท้ายที่ได้กอด
ขอส่งยาย สู่ยอดสวรรค์ ชั้นม่านฟ้า
หลับตาพัก ให้หายเหนื่อย กับชีวิตที่ผ่านมา
ขอให้อยู่ในภพภูมิ ชั้นเทวา ฟากฟ้าสุรารัย
ขอสัญญา จากใจ ในวันนี้
จะยังรัก และเคารพ เหมือนทุกที แม้ไม่มียายอยู่ใกล้ใกล้
แต่ยังคงมีภาพ ความทรงจำ และสัมผัสอ้อมกอดของอุ่นไอ
ที่จะอยู่ในความทรงจำ ในหัวใจ ตลอดไป...ไม่ลืมเลือน
ผู้แต่ง ... กล่องความทรงจำ
คงเป็นวัน สุดท้าย ได้พบหน้า
และต่อไป คงไม่มีแล้ว แววตาคู่ใสใส
ไม่มีแล้ว คำพูดพร่ำ ที่คอยเฝ้าย้ำ ว่าห่วงใย
ครั้งสุดท้าย ของอุ่นไอ ... คือกอดได้เพียงร่างกาย แต่ความรู้สึกของยาย...ไม่มี
อยากย้อนเวลา กลับไป ในวัยเด็ก
ตอนเล็กเล็ก เติบใหญ่ จนวัยนี้
มีแต่ยาย อยู่ใกล้ใกล้ เป็นกำลังใจทุกนาที
เป็นทั้งพ่อและแม่ ที่แสนดี ....
เป็นคนที่ ทุกวินาที มีแต่ความหวังดีให้เรา ตลอดมา
เป็นครั้งสุดท้ายที่ได้กอด
ขอส่งยาย สู่ยอดสวรรค์ ชั้นม่านฟ้า
หลับตาพัก ให้หายเหนื่อย กับชีวิตที่ผ่านมา
ขอให้อยู่ในภพภูมิ ชั้นเทวา ฟากฟ้าสุรารัย
ขอสัญญา จากใจ ในวันนี้
จะยังรัก และเคารพ เหมือนทุกที แม้ไม่มียายอยู่ใกล้ใกล้
แต่ยังคงมีภาพ ความทรงจำ และสัมผัสอ้อมกอดของอุ่นไอ
ที่จะอยู่ในความทรงจำ ในหัวใจ ตลอดไป...ไม่ลืมเลือน
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
