อยู่กับดินถิ่นฐานมานานเนิ่น
จวบจำเริญเกินจิตคิดผันผิน
ความซาบซึ้งตรึงตราเป็นอาจิณ
ขอแดดิ้นสิ้นลมถมถิ่นเดิม
แผ่นดินนี้มีความจำที่ซ้ำซับ
แนบประทับนับนานประสานเสริม
สมัยอยู่ปู่ตามาแต่งเติม
เหมือนแต้มเจิมเพิ่มค่ากว่าแดนใด
อันทรัพย์อื่นหมื่นสรรพ์ก็พลันสิ้น
ยามหมดจินต์สิ้นวิญญาณ์อายุขัย
แต่ทรัพย์ทรวงห่วงถวิลไม่สิ้นไป
อยู่แนบในใจเราเฝ้าตามตน...
" บูรพ์ "
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
