พรหมเจ้าขา มาช่วย ลูกด้วยเถิด
อะไรเกิด กับใจ ก็ไม่รู้
มันวาบวูบ ตุบตับ จับใจดู
ขนลุกซู่ สยิว ทั่วผิวกาย
หัวใจเปื่อย เรื่อยมา หลายคราครั้ง
เป็นความหลัง ฝังเตือน ยากเลือนหาย
พอยินย้ำ คำซึ้ง ถึงตัวชาย
เจ็บเจียนตาย หายมิด ดังปลิดวาง
ครั้งแรกตาม งามขำ เธอทำพิษ
ครั้งสองติด แพงพวย สวยมิสร่าง
ครั้งสามต้อง รองริน ดิ้นครวญคราง
ทุกคนต่าง กลอกกลิ้ง ทิ้งได้ลง
รักพันผูก ลูกคิด ผิดไหมนะ
รักคงจะ อภิรมย์ สมประสงค์
รักเพียงหนึ่ง ซึ้งกัน และมั่นคง
รักยืนยง สืบไป ในนิรันดร์
รพีกาญจน์ 59
ขอบพระคุณ ที่กรุณาเยี่ยมชมนะจ๊ะ :
บันทึกการเข้า
